بیماری های مزمن جسمی درمراحل کودکی و عوارض روانی آن در مراحل بعدی زندگی
تحقیقات جدید در مورد تأثیر بیماری های مزمن جسمی در کودکان بر سلامت روانی آنها در طول زندگی نشان داده است که چنین تجربیاتی شانس ابتلا به افسردگی و اضطراب در بزرگسالی را افزایش می دهد
محققان دانشگاه ساسکس و کالج دانشگاه لندن به طور منظم شواهد بسیاری از مطالعات پزشکی را بررسی کردند و بدنبال ارتباط بین هشت بیماری های مزمن جسمی در دوران کودکی مانند ورم مفاصل، آسم و سرطان و مشکلات عاطفی که مبتلایان در زندگی بعدی تجربه کرده اند بودند
این مقاله، که امروز در مجله روانشناسی کودکان و روانپزشکی (JCPP) منتشر شده است، نشان می دهد که مبتلایان با داشتن همه شرایط بیماری های مزمن جسمی مورد بررسی، در معرض خطر ابتلا به افسردگی یا اضطراب، مشکلات عاطفی قرار داشتند که فراتر از دوران کودکی و بزرگسالی به زندگی در بزرگسالان رسیده است
نتایج حاکی از آن است که راهکارهای پیشگیری از مشکلات روانشناختی مداخله بطور خاص مبتلایان به بیماریهای جسمی مزمن در جوانان می باشد، که می توانند در معضلات سلامت روان بسیار مهم باشند، قبل از آنکه به شرایط جدی تر دراز مدت تبدیل شوند.
دکتر دریا گایسینا، محقق ارشد پروژه در دانشگاه ساسکس، با بیان این یافته ها گفت: “درباره اثرات ماندگاری بیماریهای مزمن جسمی دوران کودکی بر سلامت روانی بسیار اندک شناخته شده است. نتایج ما نشان می دهد که بیماریهای مزمن جسمی کودکی میتواند در مورد عوارض روانشناختی در بزرگسالی از جمله افسردگی دخیل باشد. کل نمونه بیش از 45000 شرکت کننده که مورد مطالعه قرار گرفتند.
وی گفت: “به ویژه، ما دریافتیم که سرطان به طور قابل توجهی با افسردگی در بزرگسالان همراه است. اگرچه تحقیقات در مورد سایر بیماریها ی مزمن بسیار محدود است، اما هنگامی که سرطان را از نمونه خارج کردیم، پیوند همچنان وجود دارد. بنابراین تنها سرطان نیست که با مشکلات عاطفی بزرگسالان مرتبط باشد.
دکتر گایسینا احساس می کند که این ارتباط می تواند به متخصصان بهداشت روان کمک کند تا به روشی متفاوت به بیماران جوان مبتلا به بیماری جسمی مزمن نزدیک شوند.
وی گفت: “به نظر می رسد اگر خطر بزرگتری از مشکلات بهداشت روان در بزرگسالی برای مبتلایان به بیماری های مزمن جسمی ناشی از دوران کودکی وجود داشته باشد، تحقیقات بیشتر در این زمینه می تواند به تغییر نحوه کار پزشکان با جوانان در شرایط مزمن کمک کند و اطمینان حاصل شود که به این مسئله توجه می شود. لذا توجه به سلامت روان بیمار نیز به نسبت سلامت جسمی آنها از اهمیت زیادی برخوردار است و به همان نسبت که برای بیماریهای مزمن برنامه های ویژه در نظر گرفته می شود باید نسبت به عوارض روانشناختی آنها در دراز مدت و بزرگسالی نیز تمهیداتی اندیشید .
برای اطلاعات بیشتر و راهنمائی می توانید با بخش مشاوره موسسه بهزیستی و سلامت خانواده با متخصصان مربوطه در ارتباط باشید.