یک تصور غلط رایج وجود دارد که اختلالات خوردن را یک گزینه از شیوه زندگی می دانند. در حالیکه اختلالات خوردن در واقع ازبیماری های جدی و غالباً کشنده ای است که با اختلال شدید رفتارهای تغذیه افراد و افکار و احساسات مرتبط همراه است. از اختلالات شایع در خوردن غذا می توان به بی اشتهایی عصبی، بولیمیا یا اختلال پرخوری عصبی اشاره نمود.
اختلالات خوردن آنورکسیا ( بی اشتهایی عصبی)
افراد مبتلا به نوعی از اختلالات خوردن یعنی بی اشتهایی عصبی ممکن است خود را با وزن بالا تجربه کنند، حتی اگر به شدت خطرناک باشند. افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی معمولاً خود را به طور مکرر وزن می کنند، میزان غذایی که می خورند را به شدت محدود می کنند، غالباً ورزش بیش از حد انجام می دهند و یا ممکن است خود را مجبور به استفراغ یا استفاده از ملین ها برای کاهش وزن کنند. Anorexia nervosa بالاترین میزان مرگ و میر در هر نوع اختلال روانی را دارد. در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال از عوارض ناشی از گرسنگی می میرند، عده ای دیگر در اثر خودکشی.
علائم این اختلال شامل:
خوردن بسیار محدود است
لاغرشدن
پیگیری بی امان از لاغرشدن و عدم تمایل به حفظ وزن طبیعی یا سالم
ترس شدید از افزایش وزن
تصویر بدن تحریف شده، عزت نفس که به شدت تحت تأثیر درک وزن و شکل بدن قرار می گیرد یا انکار جدی بودن وزن کم بدن
علائم دیگر ممکن است به مرور زمان ایجاد شوند، از جمله:
نازک شدن استخوان ها (استئوپنی یا پوکی استخوان)
کم خونی خفیف و ضعف عضلات و ضعف
مو و ناخن های شکننده
پوست خشک و زرد
یبوست شدید
فشار خون پائین
آسیب به ساختار و عملکرد قلب
ضربه مغزی
افت دمای داخلی بدن باعث می شود فرد در تمام مدت احساس سرما کند
بی حالی، لاغری یا احساس خستگی در تمام مدت
ناباروری
بولیمیا (پرخوری عصبی)
بولیمیا از جمله اختلالات خوردن است و از بیماریهای جدی محسوب می گردد مبتلایان به بیماری بولیمیا خوردن مقادیر غیرمعمول زیاد مواد غذایی و عدم کنترل بر آن. این برای جلوگیری از چاقی ارفتارهای غیر معمول مانند استفراغ اجباری، استفاده بیش از حد از ملین یا داروهای ادرار آور، روزه گرفتن، ورزش بیش از حد یا ترکیبی استفاده می کنند. افراد مبتلا به بولیمیا از وضعیت جسمی خود راضی نیستند و تصویر بدی از اندام خود دارند و خود را به بدترین شکلی قضاوت می کنند.
علائم شامل:
گلو درد مزمن ملتهب
تورم غدد بزاقی در ناحیه گردن و فک
در اثر قرار گرفتن در معرض اسید معده، مینای دندان را تحت تاثیر قرار می دهد و به طور فزاینده و حساس و پوسیدگی دندان ها ایجاد می شود
اختلال در ریفلاکس اسید معده و سایر مشکلات دستگاه گوارش
پریشانی و تحریک روده ناشی از سوء مصرف ملین
کمبود شدید آب
عدم تعادل الکترولیت (مقادیر خیلی کم یا خیلی زیاد سدیم ، کلسیم ، پتاسیم و سایر مواد معدنی) که می تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود
افراد مبتلا به اختلال پرخوری، کنترل خود را از دست می دهند ، اختلال پرخاشگری شایعترین اختلال در اختلال پر خوری است و همچنین.
خوردن مقادیر زیاد مواد غذایی غیرمعمول در مدت زمان مشخص، مانند یک دوره 2 ساعته
حتی وقتی سیرهستید غذا بخورید
سریع غذا خوردن در طول قسمت های پرخطر
تا زمانی که کاملاً ناراحت نشوید، غذا بخورید
برای جلوگیری از خجالت به تنهایی یا مخفی خوردن
احساس پریشانی، شرم آور یا گناه در مورد خوردن غذا می کنید
اغلب رژیم می گیرید، احتمالاً بدون کاهش وزن
عوامل خطر
اختلالات خوردن می تواند بر افراد در هر سنی، پیشینه های نژادی / قومی، وزن بدن و جنس تأثیر بگذارد. اختلالات خوردن اغلب در سال های نوجوانی یا بزرگسالی ظاهر می شود اما ممکن است در دوران کودکی یا بعد از آن در زندگی نیز بروز کند. این اختلالات هر دو جنس را تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه میزان در میان زنان از مردان بیشتر است. مردان نیز مانند زنانی که دچار اختلال در خوردن هستند، دارای حس تحریف شده ای از تصویر بدن هستند.
محققان دریافته اند که اختلالات خوردن ناشی از تعامل پیچیده عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، رفتاری، روانی و اجتماعی است. محققان از جدیدترین فناوری و دانش برای درک بهتر اختلالات خوردن استفاده می کنند.
یک رویکرد شامل مطالعه ژنهای انسانی است. اختلالات خوردن در خانواده ها وجود دارد. محققان در تلاشند تغییرات DNA را که با افزایش خطر ابتلا به اختلالات خوردن مرتبط است، شناسایی کنند.
مطالعات تصویربرداری از مغز نیز درک بهتری از اختلالات خوردن را بدنبال داشته است. به عنوان مثال، محققان در مقایسه با زنان سالم تفاوت هایی در الگوهای فعالیت مغز در زنان مبتلا به اختلالات خوردن مشاهده کرده اند. این نوع تحقیقات می تواند به راهنمایی برای توسعه وسایل جدید تشخیص و درمان اختلالات خوردن کمک کند.
روشهای درمانی
مهم است که به دنبال درمان زود هنگام برای اختلالات خوردن باشید. افراد مبتلا به اختلالات خوردن در معرض خطر بیشتری برای خودکشی و عوارض پزشکی هستند. افراد مبتلا به اختلالات خوردن، اغلب می توانند اختلالات روانی دیگری (مانند افسردگی یا اضطراب) یا مشکل در مصرف مواد داشته باشند. بهبودی کامل امکان پذیر است.
برنامه های درمانی متناسب با نیازهای فردی تنظیم شده، ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
روان درمانی فردی، گروهی و / یا خانوادگی
مراقبت و نظارت پزشکی
مشاوره تغذیه ای
داروها
روان درمانی
روان درمانی ها مانند یک روش درمانی مبتنی بر خانواده به نام روش مادسلی، که در آن والدین نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی عصبی مسئولیت تغذیه فرزند خود را بر عهده می گیرند، به نظر می رسد در کمک به افراد برای افزایش وزن و بهبود عادات و خلق و خوی بسیار مؤثر است.
برای کاهش یا از بین بردن رفتارهای غیر معمول ، افراد ممکن است تحت عنوان رفتار درمانی شناختی (CBT) ، که نوعی دیگر از روان درمانی است به شما کمک می کند تا فرد یاد بگیرد که چگونه الگوهای تفکر تحریف شده یا غیر مفید را بیاموزد و باورهای نادرست را تشخیص و تغییر دهد.
داروها
شواهد همچنین حاکی از آن است که داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، ضد افسردگی یا تثبیت کننده خلقی ممکن است برای درمان اختلالات خوردن و سایر بیماریهای مشترک مانند اضطراب یا افسردگی نیز مفید باشد.
برای آخرین اطلاعات در مورد اخطارها، راهنماهای داروهای بیمار یا داروهای تازه تأیید شده، به وب سایت موسسه بهزیستی و سلامت خانواده مراجعه و از متخصصان مربوطه راهنمائی دریافت کنید
منبع :